مراحل عمل
رها کردن یک هدف حتی سخت‌تر می‌شود، زیرا سخاوت – توانایی چسبیدن به چیزهای سخت اما ارزشمند – مورد تجلیل قرار می‌گیرد، در حالی که ترک آن انگ است. اما وقتی همه نشانه‌ها به بیهودگی تلاش‌های ما اشاره می‌کنند و ما از ترک آن امتناع می‌کنیم، سنگدلی تبدیل به حماقت می‌شود.
2. «معیارهای کشتن» را به هدف خود اضافه کنید
بازیکنان پوکر اغلب برای ادامه بازی از “مگر موارد” استفاده می کنند مگر اینکه: آنها مقدار مشخصی از پول را از دست داده اند. بازیکنان جدیدی به بازی می‌پیوندند که به‌طور قابل‌توجهی بهتر از کسانی هستند که ترک کرده‌اند. آنها ساعت معینی بازی کرده اند. یا احساس عاطفی، بیماری یا خستگی می کنند. وقتی هدفی را تعیین می‌کنید، فهرستی از «معیارهای کشتن» ایجاد کنید که به شما این نکته را می‌دهد که باید منطقی‌تر باشید. مثال‌ها عبارتند از: «من به توسعه این محصول ادامه خواهم داد مگر اینکه من در طی دو ماه آینده نمی‌توانم به این معیارها برسم، و «من این پیشرو را دنبال خواهم کرد. مگر اینکه من نمی توانم یک مدیر اجرایی در اتاق بیاورم.»
اسکریپت پاس/شکست را برگردانید و از اندازه‌گیری خود صرفاً با فاصله‌ی شما با خط پایان خودداری کنید. پیشرفت فزاینده می تواند یادگیری یک درس ارزشمند یا رسیدن به یک معیار خاص باشد – جزئیات مهم حتی اگر مشخص شود که هدف اصلی ارزش انجام دادن ندارد. این مرحله به ویژه برای رهبرانی که افراد را صرفاً بر اساس اینکه آیا به هدفی دست یافته اند ارزیابی می کنند بسیار مهم است. ارسال این پیام که شما فقط برای عبور از خط پایان پاداش می دهید – به هر قیمتی – به این معنی است که افراد شما تمایلی به ترک کار ندارند، حتی زمانی که شرایط به وضوح آن را ایجاب می کند.
چگونه رهبران از آن استفاده می کنند
اهداف اغلب جواب می دهند، اما گاهی اوقات می توانند باعث شوند که ما بیش از حد متعهد شویم و نشانه های واضحی که نشان می دهد هدف دیگر ارزش دنبال کردن ندارد را نادیده می گیرد. برای تعیین اهدافی که شانس بیشتری برای رسیدن شما به جایی که می خواهید سریعتر داشته باشند، این سه تکنیک را امتحان کنید:
پبازیکنان پوکر حرفه‌ای می‌دانند که ادامه بازی تا زمانی که برنده شوند – هر چند که آن برد را تعریف کنند – اغلب یک استراتژی بازنده است. به عنوان مثال، بازیکنان متخصص حدود 80 درصد از دست های خود را در نوع محبوب تگزاس هولد ام رها می کنند، در حالی که آماتورها بیش از نیمی از زمان ها را به کارت های شروع خود می چسبانند. تخصص و تجربه به افراد حرفه‌ای کمک می‌کند تا زمانی که نوعی پرچم قرمز را دیدند که نشان می‌دهد زمان تا زدن است، تصمیم منطقی‌تری بگیرند. در واقع، به اصطلاح “ترک بهینه” ممکن است مهمترین مهارتی باشد که بازیکنان بزرگ را از آماتورها جدا می کند: بدون گزینه کنار گذاشتن دست، پوکر یک بازی مهارتی نخواهد بود.
1. فواصل زمانی را برای اجرای مجدد تجزیه و تحلیل هزینه و فایده هدف خود تنظیم کنید
پس از تعیین هدف، به یک شی ثابت تبدیل می‌شود و به همان شکل باقی می‌ماند، حتی با تکامل همه ورودی‌هایی که منجر به انتخاب آن هدف شده‌اند. شرایط در جهان تغییر می کند. دانش ما تغییر می کند. وزن هایی که ما به مزایا و هزینه ها می دهیم تغییر می کند. ترجیحات و ارزش های ما تغییر می کند. برای دستیابی به چیزهایی که می خواهیم به آن دست یابیم، باید نسبت به آن تغییرات پاسخگو باشیم، که به معنای تعیین زمان های خاص برای ارزیابی مجدد است. زمانی که هدفی را تعیین می کنید، فواصل زمانی مشخصی را برای اجرای مجدد تحلیل هزینه و فایده تعیین کنید. با دانستن آنچه در زمان جدید می دانید، آیا همچنان ارزش دنبال کردن هدف را دارد؟ یا باید با توجه به شرایط فعلی اصلاح شود یا کنار گذاشته شود؟
آموزش
این شما نیستید – این اهداف شما هستند
بدانید چه زمانی باید نگه دارید، چه زمانی باید تا کنید
مک‌کینزی یک شرکت فناوری را توصیف می‌کند که از یک «پیش مرگ» برای بررسی دلایل احتمالی احتمال شکست یک سیستم تحلیل پیشرفته جدید برای یک برنامه هوایی که طراحی می‌کرد، استفاده کرد. پس از اینکه هر یک از اعضای تیم ایده های خود را به اشتراک گذاشتند، در مورد آنچه که می توان برای کاهش مشکلات احتمالی انجام داد بحث کردند. با پیشروی پروژه مشخص شد که باید به دنبال چه چیزی باشیم، و چه مسائلی ممکن است برای غلبه بر آنها بسیار دشوار باشد. به عبارت دیگر، این شرکت معیارهای کشتن خود را روشن کرد و برنامه ای برای غلبه بر سایر موانع ایجاد کرد.
اولین بار در 30 مه 2023 منتشر شد دانش@وارتون.
خلاصه کیفیت