وب سایت مجله “دیفنس” که به تحلیل تحولات نظامی و سیاسی می پردازد، در گزارشی با اشاره به خبر اخیر کمک های چین به دولت سوریه نوشت که “این خبر منجر به افزایش نگرانیها در محافل امنیتی اسرائیل شده است. حضور چین در سوریه در حد خود منبع نگرانی زیادی برای اسرائیل نیست اما بهبود وضعیت اقتصادی یا نظامی حاصل از این حضور برای ارتش سوریه می تواند منشا نگرانی اسراییلی ها باشد”.
“دنی یاتوم” رئیس سابق سازمان جاسوسی رژیم اسرائیل “موساد” می گوید: “هر نوع روابط بین یک قدرت جهانی مانند چین با یکی از دشمنان اسراییل، نگران کننده است. بی تردید چینی ها برنامه های گسترده ای در سوریه اجرا خواهندکرد و اسراییل باید به هر ترتیب اطمینان حاصل کند که این واقعیت، آزادی عمل تل آویو در سوریه را کاهش نخواهد داد. ممکن است آنچه به نظر فعالیت تجاری در سوریه است، پوششی برای تلاشهای نظامی یا اطلاعاتی گسترده باشد.
“اسماعیل مطر”، تحلیلگر سیاسی که وحشت و نگرانی صهیونیست ها از معاملات اخیر چین با سوریه را “جدی و قابل درک” می داند، به پایگاه خبری العهد گفت که رژیم اسرائیل که قبلا سرخوش از شرایط بود، امروز خود را در برابر متغیرهای جدیدی می بیند که نمی تواند آنها را نادیده گیرد چرا که سوریه ای که نبردها در آن به طور گسترده ای آرام گرفت و ارتش با کمک هم پیمانان خود بخش بزرگی از خاک تحت کنترل تروریست ها را بازپس گرفت، کم کم شروع به شکستن انزوای بزرگ بینالمللی تحمیلی علیه خود کرده و بسیاری از کشورها به احیای روابط دیپلماتیک خود با دمشق روی آورده اند؛ به ویژه کشورهایی مانند چین با قابلیت ها و توانمندیهای خیرکننده که دارای سوابق روابط دیپلماتیک و تاریخی نیز با دمشق است.
مطر افزود: با امضای توافقنامه “یک کمربند- یک راه” در ابتدای سال جاری بین سوریه و چین و ارسال کمک های چین به سوریه برای بازسازی خرابیهای ناشی از جنگ، دو کشور زمینه را برای همکاریهای کنونی همواره کردند.نگرانی رژیم اسرائیل از رونق اقتصادی در سوریه کمتر از نگرانی این رژیم از رشد قدرت نظامی دمشق نیست. اسراییل نیازی راهبردی دارد که سوریه ویران باقی بماند اما این تمایل تل آویو به موفقیت نخواهد رسید زیرا کسی نمی تواند مانع روند تاریخ شود و تمام تحولات اخیر در منطقه نشان می دهد که محور مقاومت و از جمله سوریه، سخت ترین دوران را پشت سر گذاشته و امروز قدرتمندتر از قبل می تواند کنترل بازی را در دست گرفته و به دشمنان خود ضربه های کاری بزند.