اوموتناشی در ۱۶ نوامبر توسط پرتاب فوق سنگین سیستم پرتاب فضایی آمریکا (SLS) همراه با فضاپیمای Orion به عنوان بخشی از مرحله اول برنامه قمری آرتمیس به ماه پرتاب شد. در همان روز، دستگاه ژاپنی با موفقیت جدا شد و پرواز مستقل را آغاز کرد.
دومین مورد، پرواز به دور ماهواره طبیعی زمین با خدمه است. در مرحله سوم در سال ۲۰۲۵، ناسا انتظار دارد که فضانوردان را به ماه ببرد و سپس آنها را در اواسط دهه ۲۰۳۰ به مریخ بفرستد.
منبع: https://www.irna.ir/news/84949946/%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AF-%D8%A7%D9%88%D9%85%D9%88%D8%AA%D9%86%D8%A7%D8%B4%DB%8C-%D8%B1%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D9%84%D8%BA%D9%88-%D8%B4%D8%AF
پرتاب موشک سیستم پرتاب فضایی از محل مرکز فضایی جان اف کندی در فلوریدا انجام شد. همانطور که انتظار می رفت، پرواز بدون سرنشین فضاپیمای اوریون ۲۶ روز طول خواهد کشید. باید دو دور به دور ماه بچرخد و سپس به زمین برگردد و در اقیانوس آرام به پایین بپاشد. در اوریون سه آدمک وجود خواهد داشت که به ویژه برای اندازه گیری سطح تشعشع در طول پرواز استفاده می شود.
اوموتناشی قرار بود اولین فضاپیمای ژاپنی باشد که روی ماه فرود می آید. ابعاد آن شامل ۳۷ سانتی متر ارتفاع و ۲۴ سانتی متر عرض دارد و وزن آن تنها ۱۲.۶ کیلوگرم است.
به گزارش ایرنا از خبرگزاری تاس ، قرار بود این عملیات در شب ۲۱ تا ۲۲ نوامبر انجام شود. با این حال، دستگاه نمی تواند سیگنال های زمین را دریافت کند، زیرا پنل های خورشیدی نصب شده روی آن در جهت درست مستقر نشده اند و باتری ها انرژی لازم را دریافت نمی کنند. بنابراین، اصلاح موقعیت آن غیرممکن بود و کاوشگر نمی توانست برای فرود بعدی وارد مدار ماه شود.
ناسا در بهار ۲۰۱۹ اعلام کرد که برنامه فرود فضانوردان روی ماه موسوم به آرتمیس شامل سه مرحله است. اولین مورد پرتاب به فضا با استفاده از وسیله پرتاب جدید Space Launch System فضاپیمای Orion است که در حالت بدون سرنشین چندین مدار به دور ماه می چرخد و به زمین باز می گردد.
اگر مشکل ارتباط حل شود، JAXA قصد دارد از کاوشگر برای اندازه گیری تشعشعات در فضا استفاده کند.